Op zaterdagochtend 19 maart wordt tegen tien uur gebeld naar het noodnummer van SOS Dolfijn. Medewerkers van Ecomare zijn op Texel onderweg naar het strand omdat zij een melding hebben ontvangen dat een voorbijganger een levende bruinvis heeft gevonden op het wad. Op deze beelden is te zien hoe de voorbijganger de bruinvis aantrof:
Het dier is gevonden bij gebied De Schorren langs de Waddenkust. Onmiddellijk vertrekt een team van SOS Dolfijn per dolfijnenambulance richting Texel. De medewerkers van Ecomare halen de bruinvis van het wad en brengen het dier per boot naar het vasteland. Bij Den Oever wordt het dier dan overgedragen aan SOS Dolfijn. De jonge mannetjesbruinvis is sterk vermagerd en zijn ademhalingsfrequentie is erg hoog (mogelijk door de stress of longproblemen). Ook heeft het dier een wond aan zijn staart. Deze typerende bijtwond is veroorzaakt door een grijze zeehond. In de loop van die middag komt de zieke bruinvis aan in het opvangcentrum en krijgt hij de naam Sven. Zijn binnenkomst is hier te zien:
De eerste 24 uur zijn erg zwaar voor bruinvis Sven. Hij klinkt benauwd maar heeft ook heel veel kramp. Te ziek om te zwemmen moet hij continu volledig ondersteund worden in het bassin. Bruinvissen halen hun nodige vocht uit de vissen die ze eten. De sterk vermagerde Sven is dan ook uitgedroogd. Gestart wordt met het geven van vocht. Ook geven zijn bloedwaarden een ontstekingsbeeld weer en wordt er gestart met het geven van antibiotica. Sven krijgt verder pijnstilling en naast het vocht wordt ook gestart met het voeren van speciale vispap. Deze pap moet voor Sven wat gemakkelijker te verteren zijn dan de hele vissen.
Vijf dagen lang heeft Sven ondersteuning nodig in het water en wordt hij dag en nacht door de medewerkers en vrijwilligers begeleidt in het water. Na vijf dagen lukt het Sven weer om zelf te zwemmen en ook voorzichtig alweer wat duikjes te maken.
De bijtwonden van de grijze zeehond op zijn staart zijn lange tijd pijnlijk en ontstoken. Een antibioticakuur heeft Sven geholpen tegen die ontsteking. Door het dagelijks aanbrengen van honingzalf genas de huid nog sneller. Uiteindelijk kon Sven zijn staart weer volledig normaal gebruiken en zijn er enkel nog een aantal littekens zichtbaar. Hij is ook behandeld tegen een longworminfectie en zweren in zijn maag en slokdarm. In een wat later stadium bleek dat Sven ook een schimmelinfectie in zijn longen had. Ook hier is hij voor behandeld.
Een belangrijk criterium om weer terug te kunnen naar zee is het vangen van levende vis. Sven liet zien dat hij een uitstekende jager is en wanneer hij weer helemaal gezond was zich prima zou kunnen redden terug in zee.
Sven groeit mooi, eet goed is een actief dier! Zijn bloedwaarden blijven ook zonder medicatie goed en stabiel. Dat betekent dat Sven is uitbehandeld! Op 17 oktober was het dan zo ver en kon Sven, na zeven maanden behandeling, eindelijk weer terug naar huis.
De gehele reis vond het Sven het best spannend maar heeft hij het goed doorstaan. Halverwege de middag zwom hij vanaf de boot de diepte van de zee weer in.
Meer beeldmateriaal van bruinvis Sven en zijn reis terug naar zee zien? Ga naar http://www.youtube.com/user/SOSDolfijn
