SOS Dolfijn krijgt veel berichten en reacties binnen van mensen die zich zorgen maken over het lot van de bultrug die op De Razende Bol bij Texel is gestrand. Emoties lopen hierbij soms hoog op. Mensen in Nederland lijken massaal mee te leven en hebben allemaal een mening over de situatie. Bij SOS Dolfijn voelden de medewerkers zich de afgelopen dagen hulpeloos om van een afstand toe te kijken. Maar er waren veel manschappen en hulpdiensten van andere reddingsteams die hun uiterste best hebben gedaan. Advies vanuit het opvangcentrum is gegeven waar mogelijk.

Veel vragen die binnen komen hebben betrekking op het besluit van onder anderen Ecomare en de KNRM om geen verdere reddingspogingen te doen terwijl anderen, zoals Zeehondencreche Pieterburen, graag nog meer pogingen wilden ondernemen maar hiervoor geen toestemming kregen. SOS Dolfijn vindt dat alles gedaan moet worden om een gestrand dier terug in zee te krijgen, maar hierbij is het belangrijk dat rekening wordt gehouden met het welzijn van het dier. Er moet een uiterste poging gedaan worden om dieren te helpen, maar daarbij moet men niet ‘blind doorgaan’ om een dier te redden waardoor het dier onnodig zou lijden.

Dieren die na een stranding direct terug worden geduwd en succesvol in zee verdwijnen gaan niet perse een goede afloop tegemoet. Wanneer wordt gekeken naar de strandingen van levende grote walvisachtigen op de kust de afgelopen jaren valt op dat dit geen succesverhalen waren: Vorig jaar in Zeeland werd een vastgelopen (gestrande)  potvis door een snelle hulpactie en effectief ingrijpen teruggeleidt naar zee. Een paar dagen later spoelde het levenloze lichaam van dit dier aan op de kust van Duitsland. In 2010 spoelde een grote spitssnuitdolfijn aan op het strand van Katwijk. Door de reddingsbrigade is het dier direct teruggeduwd in zee. Een paar dagen later spoelde dit dier dood aan op de Engelse kust. Dit wil niet zeggen dat deze reddingspogingen niet moeten worden gedaan, maar wel dat deze dieren na een reddingsactie alsnog de dood vonden in zee. SOS Dolfijn ervaart ook regelmatig dat omstanders levend gestrande bruinvissen direct terugduwen in zee, maar dat deze dieren kort daarna weer op het strand terechtkomen, vaak in slechtere conditie. Wanneer een bultrug dagenlang op het droge ligt is dit dier niet alleen uitgeput maar heeft het ook spierschade en wellicht schade aan organen opgelopen waardoor de kans bestaat dat het überhaupt niet meer zou overleven in zee. Dit is een overweging om geen reddingsactie meer te ondernemen. Een andere overweging is dat met aanwezige middelen, materialen en mankracht het eenvoudig niet lukt. De bultrug is terechtgekomen op een uiterst ongunstige locatie voor reddingsacties.

Eerste prioriteit is nu om voor dit arme dier tot een zo goed mogelijke oplossing te komen. De moeilijkheid is dat er veel verschillende opvattingen bestaan over wat het beste is voor het dier. SOS Dolfijn denkt dat de bultrug ernstig lijdt! De lange tijd op het droge heeft meerdere uitwerkingen; het dier droogt uit en vooral kwetsbare delen van het lichaam, zoals de ogen, worden beschadigt. Het dier wordt steeds slapper en verliest kracht en energie en het eigen gewicht kan inwendige schade veroorzaken. Het dier verkeert waarschijnlijk in ernstige pijn. Activiteiten rondom het dier leveren veel stress op. Het dier ligt op een locatie waarbij nieuwe reddingspogingen zullen leiden tot extra stress en lijden van het dier! Niet ingrijpen en het dier laten sterven of euthanasie zoals het ministerie heeft verkozen lijken daarom in het licht van dierwelzijn juiste keuzes.

De afgelopen dagen hebben wel duidelijk gemaakt dat er geen kant en klaar plan bestaat voor strandingen van grote walvissen. Wat betreft SOS Dolfijn kunnen of moeten we op korte termijn met betrokken partijen en specialisten rond de tafel gaan zitten om tot een protocol of actieplan te komen mocht een dergelijke stranding zich weer voor doen. SOS Dolfijn denkt hier graag in mee en wil hierbij, indien nodig, het voortouw nemen. Belangrijk is dat alle partijen, met mogelijke verschillende opvattingen, hieraan meedoen. De afgelopen dagen bleek dat iedereen een mening heeft en vooral op social media worden verwijten gemaakt en worden beschuldigingen gedaan die geen enkele basis hebben. SOS Dolfijn heeft zich verwonderd over de vijandigheden en onwaarheden die bijvoorbeeld via twitter de wereld in werden gebracht. Dat is een situatie waar geen enkel dier in nood mee is geholpen! Door positieve en constructieve samenwerking en goed overleg moeten we in staat zijn voor de toekomst samen een goed plan te kunnen maken dat snel en effectief toegepast kan worden. Uiteindelijk wil iedereen hetzelfde: een dier in grote nood de helpende hand bieden.