Op het strand van de Noord Duitse kustplaats Butjadingen werd op 5 maart 2016 een levende bruinvis gevonden. De vinders haalden de vrouwtjesbruinvis van het strand en brachten haar naar de Duitse zeehondenopvang Norden Nordeich. Daar belde men SOS Dolfijn met de vraag of het mogelijk was om de bruinvis op te vangen. Een rescue team vertrok direct met de dolfijnambulance om haar op te halen aan de grens. In het opvangcentrum werd ze bij binnenkomst onderzocht en kreeg ze de naam Nena. De bruinvis was vermagerd en woog nog 21,1 kg en was 111 cm groot. Hoewel ze in eerste instantie aangaf zelf te willen zwemmen, bleek al snel dat ze hier nog te zwak voor was en Nena moest door medewerkers en vrijwilligers continu worden ondersteund in het water. Omdat ze uitgedroogd was werd eerst gestart met het geven van vocht. Dit gebeurde via een maagsonde elke paar uur. Daarnaast kreeg ze ook vis en medicatie. Nena had duidelijk honger en at gretig de vissen vanaf het eerste moment. Hier is een kort fragment van het voeren te zien:
Na een dag ondersteund te moeten worden in het bassin gaf Nena al aan weer zelf te willen zwemmen. Na de eerste paar rondjes in het bassin moest ze weer begeleid worden omdat het nog te vermoeiend was. Maar al snel ging het beter en maakte Nena zelfs weer duikjes en zwom ze helemaal zelfstandig rond. In dit filmpje is het proces naar zelfstandig zwemmen mooi te zien:
Doordat Nena een tijdlang op het strand had gelegen was haar huid te droog geworden. Hierdoor onderging ze een vervelling over haar hele lijf. Dit kostte haar lange tijd veel energie waardoor het Nena maar moeilijk lukte om op gewicht te komen. Maar na een poosje groeide ze toch flink en ook haar huid ging er weer mooi en glanzend uit zien. Twee weken na haar stranding kwam er een nieuwe patiënt bij in de opvang. Bruinvis Sven deelde sindsdien het bassin met haar. De twee konden prima met elkaar overweg en zwommen veel samen.
Nena hoestte veel vanaf haar binnenkomst en bij onderzoek bleek dat zij last had van longwormen. Hier werd ze voor behandeld. Via een bronchoscopie kan de dierenarts in het voorste deel van haar longen kijken en bij een controleonderzoek een aantal weken na de behandeling, leek de longworminfectie voldoende te zijn behandeld. Gedurende een langere periode hielden we Nena goed in de gaten om zo te beoordelen of ze weer helemaal gezond was en bleef. Begin juni leken alle lichten op groen te staan voor Nena en werd gestart met de voorbereidingen om haar weer terug te brengen naar zee.
Een voorbereiding op haar vrijlating was het voeren van levende vissen. Zo konden we beoordelen of Nena nog goed in staat was te jagen en zich dus weer zelf zou kunnen redden in zee. Nena heeft laten zien een prima jager te zijn:
Een andere vorm van voorbereiding is de transportgewenning. Tijdens de reis terug naar zee worden bruinvissen vervoerd per speciale dolfijnambulance. In de ambulance ligt het dier dan in een speciale transportkist. Om de terugreis zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen laten we dieren altijd eerst een aantal malen kennis maken met het liggen in deze transportkist. Zo is dit voor Nena op de grote dag zelf minder spannend en zal de terugreis zo voorspoedig mogelijk verlopen.
Eind juni lijkt het dan bijna zover voor bruinvis Nena, echter begon Nena bloed op te hoesten en zijn we de oorzaak hiervan uiteraard uitgebreid gaan onderzoeken. Nena bleek een longontsteking te hebben en gelukkig werd deze tijdig ontdekt. Daarnaast was tijdens een longcontrole ontdekt dat Nena ondanks haar vorige longwormen kuur, zij nog niet helemaal van haar longwormen af was. Voor zowel de longontsteking als de longwormen werd zij opnieuw behandeld. Vooraf wisten we natuurlijk nog niet hoe lang de behandeling zou duren, maar werd er door ons rekening gehouden met een behandelingsduur van minimaal een aantal weken. Haar bloedwaarden en de longen van Nena werden regelmatig gecontroleerd om te zien of de behandelingen goed gingen aanslaan. Haar gedrag bleef in elk geval goed. Nena speelde graag met Sven en at goed haar vissen.
Bij een controleonderzoek halverwege augustus bleken de longwormen succesvol behandeld. Er werden geen wormen meer aangetroffen. De longontsteking bleek lastiger te behandelen. De eerdere behandeling leek geen resultaat te geven. Om de longproblemen van Nena goed te kunnen beoordelen, werd geregeld dat Nena door de CT-scan kon in een ziekenhuis. Daaruit bleek dat Nena kampte met een dubbele longontsteking en met behulp van een specialist werd een nieuwe behandeling opgestart.
Hoewel Nena een actief dier bleef, goed at en mooi groeide, verliep de behandeling van de longontsteking van Nena helaas moeizaam. Nena bleef veel hoesten, haar ademhalingsfrequentie bleef aan de hoge kant en ook haar bloedwaarden weken nog steeds af. Ook toonde een bronchoscopie begin oktober dat ze nog steeds veel slijm in haar longen had en waren er opnieuw monsters afgenomen. Uit de uitslagen bleek dat de hardnekkige bacterie die de longontsteking veroorzaakt nog steeds aanwezig was. Er werd gestart met een nieuwe antibioticakuur die hopelijk Nena snel beter zou maken.
Met haar bassingenoot Sven ging het inmiddels zo goed dat hij op 17 oktober weer terug gebracht kon worden naar zee. Omdat Nena dan nog in behandeling is, kon zij helaas niet mee. Nena kreeg tijdelijk gezelschap van bruinvis Amber. Bruinvis Amber is in het verleden door SOS Dolfijn opgevangen maar kon na herstel helaas niet terug naar zee worden gebracht. Amber kreeg daarom een permanent verblijf in de Bruinvisbaai van het Dolfinarium. Hoewel bruinvissen in het wild vooral alleen leven, is het voor Nena prettiger om niet te lang alleen te zijn in het ziekenhuisbassin.
Update november: Het gedrag van Nena bleef goed. Ze bleef actief zwemmen, alert zijn en graag spelen. Helaas toonde een controlebloedonderzoek eind oktober een verslechtering. Nena bleek bloed te verliezen. Opnieuw werden er onderzoeken ingepland. Via een gastroscopie kon de dierenarts in haar eerste maag en slokdarm kijken. In het maagsapmonster werd bloed aangetroffen. Het leek er dan ook op dat er verder op in haar maagdarmstelsel problemen waren. De CT-scan van begin november toonde gelukkig wel mooie verbeteringen in haar longen. De longontsteking leek succesvol te zijn behandeld. Ondanks dit nieuws toonde een onderzoek via een bronchoscopie wel dat er in haar longen nog steeds veel wit slijm zit.
Update December: Bruinvis Nena werd behandeld tegen de problemen in het maagdarmstelsel en kreeg extra ijzer toegediend. Omdat we de ervaring hebben dat buitenlucht en natuurlijk daglicht bruinvissen veel goed doet, vroegen we aan de buren of het mogelijk was dat bruinvis Nena een poosje buiten in de Bruinvisbaai van het Dolfinarium kon verblijven. Op 7 november verhuisde Nena naar dit buitenbassin. In de Bruinvisbaai verbleef zij tussen de daar vier aanwezige andere bruinvissen.
Terug naar zee: op 26 januari 2017 heeft het team van Stichting SOS Dolfijn bruinvis Nena terug gebracht naar zee. Maar liefst elf maanden intensieve zorg was er nodig om de vrouwtjesbruinvis weer voldoende te laten aansterken. De reis terug naar zee en haar vrijlating zijn voorspoedig verlopen. Bruinvis Nena is per dolfijnenambulance vervoert tot aan Lauwersoog en van daaruit per boot van de Waddenunit van het ministerie van Economische Zaken verder de zee op gebracht. Eenmaal ver genoeg uit de kust is de bruinvis weer vrijgelaten.
